I am…

     I studied at Armavir Secondary School No. 2. Life was moving forward, new rules and regulations were being offered, and when it came time to move to High School, I chose this school because I had heard so much about school և only good opinions.
I quickly got used to it, made new friends, became a resident of Sebastopol.
My expectations were justified. Why… Let me tell you.

     When I moved to this school, everything was different, different, strange, interesting, new compared to my previous school. Here I started working with a computer, talking, expressing my own thoughts, agreeing or disagreeing with someone. It does not matter who is a friend, a teacher, even a principal. I learned to work without complexes, without tension, but to look at people and the world from a different perspective: I started to form my "I". And today Ara from Sebastopol writes to you that he takes a lot with him, so many things that he can not express in words.

     Of course, at first it was difficult to do a computer lesson after a paper pen, but I learned that!

     One of the differences of the school is that there is an Armenian song and dance culture here, it is preserved. Every morning starts with a general training, during which different types of songs are played, both Armenian national and foreign high-quality music. After the song, the dance begins.
    I like the subject of Armenian language և literature և I have the most works on this subject.
My greatest achievement? Ությունը The opportunity to choose, learning Persian, which became the basis for further professional orientation. I am going to enter the Faculty of Archeology to deepen what I have achieved at school.
At the educational complex, he first "forced" me to pay attention to different sports, and then gladly took me to football lessons. As a "secret", I have loved this sport since I was a child and now I train regularly.

At school I took part in various trips, of which I will separate the days in Arates, Khosrov reserve, Ijjan, Iran and elsewhere. I liked all the trips, because I was always heartbroken, everything was organized in good faith.
Thank you for everything.
Thank you, educational complex J.

Հոմանիշային աշխատանք

1.Տրված բառերից առանձնացնե՛լ հոմանշային 10 զույգ։
Հսկայական – վիթխարի,
ողորկ – հարթ,
դժվար – խրթին,
հավաքել – ժողովել,
հմայիչ – դյութիչ,
ծավի – բիլ,
դրվատել – գովել,
անպտուղ – ստերջ,
պարպել – դատարկել,
խոնավ – տամուկ։2.Յուրաքանչյուր տողում գտնե՛լ տրված բառի մեկ հոմանիշ։
ա) Լուռ
1. ակնդետ, անխոս, անթարթ
2. մշտապես, հանապազորդ, լռելյայն
3. անձայն, անքթիթ, անշեղ
բ) Գեղեցիկ
1. անբարետես, դեղձան, չքնաղ
2. գեղանի, կախարդական, լուսավոր
3. բյուրեղյա, չնաշխարհիկ, պատկերավոր
գ) Գովել
1. նախատել, բաղդատել, դրվատել
2. հարատևել, պարսավել, ներբողել
3. փառաբանել, ըմբոշխնել, կենսագործել
դ) Երեկո
1. արշալույս, վերջալույս, աստղալույս
2. տիվանդորր, արևամուտ, արեգնափայլ
3. ծեգ, իրիկնամուտ, ցայգ
ե) Ցանկալի
1. հանդուրժելի, զմայլելի, բաղձալի
2. տենչալի, պատկառելի, անհերքելի
3. նշմարելի, անդրդվելի, ըղձալի

3. Տրված բառերից առանձնացնե՛լ հականշային 10 զույգ։
Փութաջան – ծույլ,
ամպոտ – ջինջ,
ուսյալ – տգետ,
երկչոտ – համարձակ,
անջրդի – ջրարբի,
ապօրինի – օրինական,
արատավոր – անբասիր,
խորդուբորդ – ողորկ,
ստորոտ – գագաթ,
թանձր – նոսր։

4. Յուրաքանչյուր շարքում գտնե՛լ հականշային տարարմատ զույգը։
1. մոտ-հեռու, արագ-դանդաղ, տգետ-գիտուն
2. շոգ-ցուրտ, մարդկային-տմարդի, հին-նոր
3. սառը-տաք, երկար-կարճ, վախկոտ-անվախ
4. վճարովի-անվճար, վախկոտ-արի, մաքուր-կեղտոտ
5. ամառ-ձմեռ, մուտք-ելք, հաճելի-տհաճ
6. թեք-ուղիղ, հասուն-տհաս, կայուն-խախուտ

Կետադրություն

ա) Միշտ էլ հետաքրքրվել եմ բնության բոլոր արարածներով, և դրանցից որն էլ պատահել է, փորձել եմ մանրազնին ուսումնասիրել: Մի օր՝ տարիներ առաջ՝ ճահճային թռչունների որսի ժամանակ, մի կրիա գտա և բերեցի տուն: Տանը՝ պատշգամբի մի անկյունում, նրա համար ստեղծեցի մի հարմար անկյուն՝ բերելով խոտեր ճյուղեր ու հարդ: Ինքնամփոփ ու զգույշ են կրիաները, բայց երբ համոզվում են, որ իրենց որևիցե վտանգ չի սպառնում, պատյանից դուրս են հանում գլուխն ու ոտքերը և քայլում՝ դանդաղ ու անճոռնի շարժումներ անելով: Փոքր-ինչ ընտելանալուց հետո նույնիսկ կեր են վերցնում ձեռքիցդ: Սակավապետ ու քչակեր կենդանիներ են դրանք. շաբաթներով կարող են ոչինչ չուտել, բայց շատ հեշտ են դիմանում, որովհետև շարժումներ քիչ են անում, և էներգիա քիչ է ծախսվում: Ժողովրդական մի հինավուրց ավանդություն կրիայի դանդաղաշարժությունը բացատրում է նրանով, որ ուր էլ լինի կրիան, իր տան մեջ է ուստի չի շտապում:

բ) Ծիրանի ծառը դարձավ գյուղի բնակիչ։ Դժվար էր ասել՝ երբ և ով էր կորիզը նետել եկեղեցու գմբեթին, բայց ավելի դժվար էր ըմբռնել, թե ինչպես էր կորիզը հարմարվել ճեղքում, և արմատները թել – թել տարածել շաղախի միջով։ Այո, զարմանալի էր, բայց ծառը գոյատևում էր, ու մարդիկ դադարեցին զարմանալուց։ Գիտեմ, եկող գարնանն էլ ծառը կծաղկի ու հետո կծածկվի պտուղներով, և գյուղի տղաների հերթական կենսախինդ սերունդը՝ դարձյալ չհամբերելով, կմագլցի վեր, կպոկի՝ դեռևս չհասած, կանաչ պտուղները շտապելուց ու խառնաշփոթից մի քանի ճյուղ կոտրելով։ Հետո նրանք մի խորին խորհրդով կնստեն վերևում, կիսավեր գմբեթի վրա կսեղմվեն իրար, ճգնելով տեղավորվել ծիրանենու թրթռացող ստվերում։ Իսկ ծառը կհամբերի ու մյուս գարնանն էլ կհագնի՝ ճերմակ ծաղիկներով, իր հարսանեկան զգեստը։

գ) Սեղաններից մեկին դրված էր ճեփ-ճերմակ գլխարկ, մյուսին՝ սև: Աճպարարը նապաստակին իջեցնում էր մի գլխարկի մեջ, հետո հանում էր մյուս գլխարկից՝ արժանանալով հանդիսատեսների որոտընդոստ ծափերին: Հանդիսատեսները շատ էին տեսել այդ համարը, բայց դարձյալ ծափահարում էին, մինչև, իսկ ապշում, որովհետև այն ընդունված էր օրինաչափ: Մարդիկ աշխարհում մի հիմնարկ են ստեղծել՝ կրկես։ Այնտեղ պետք է հավաքվեն, պետք է գա մի ծաղրածու կամ աճպարար, ցույց տա որևէ ներկայացում՝ պարզունակ կամ անըմբռնելի, և իրենք պետք է ծափահարեն: Ու հիմա աճպարարը՝ հետևելով այդ անխախտ պայմանավորվածությանը, անբասիր պարտաճանաչությամբ կատարում էր իր գործը, և մարդիկ զվարթ ծիծաղում էին: Արտասովոր ոչինչ չկար, իրենց ամենօրյա տեղերում էին, թե՛ հսկիչները, թե՛ հասարակությունը, թե՛ նապաստակը և թե՛ աճպարարը: Եվ աճպարարն էլ հրճվում էր իր արածներով, որոնք հեքիաթային էին թվում նույնիսկ իրեն, չնայած երևի միլիոն անգամ կատարել էր: